- дзень посту і жалобы як у касцёлах, так і ў дамах хрысціянаў.
- Літургія Вялікае Пятніцы пачынаецца ў маўчанні. Працэсія праходзіць да алтара без крыжа і кадзіла, а таксама без свечак. Дайшоўшы да алтара, усе кленчаць, а святар кладзецца на падлозе ў прастрацыі (падае ніц, лягае крыжом). Усе стаюць на калені.
- Слова Божае. Пасля гэтага ўсе ўстаюць і праходзяць на свае месцы. Пачынаецца Літургія Слова, якая звяртае асаблівую ўвагу на Мукі Хрыста. У першым чытанні пачуем чацвёртую Песню Слугі Пана з Кніга Ісаі, другое чытанне будзе ўзятае з Паслання да Габрэяў, у той час як у Евангеллі будуць апісаныя Панскія Мукі. Усе тры чытання кажуць нам аб цярпеннях Збаўцы, які быў названы прарокам Ісаям Церпячым Слугою Яхвэ. Ён з'яўляецца Першасвятаром Новага Запавету і праз сваю ахвяру адчыняе нам неба. З'яўляецца Тым, які "прынізіў Сябе аж аж да смерці, а была гэта смерць на крыжы".
- Усеагульная малітва. Літургія Слова завяршаецца малітвай вернікаў, якая складаецца з 10 спяваных заклікаў. Усеагульная малітва мае асабліва святочны характар. У гэтым моманце Літургіі мы просім Бога, каб тое збаўленне, якое Хрыстос учыніў на Крыжы, стала ўдзелам усіх людзей. Малітоўна ахопліваем справы Касцёла і свету, просім аб людзях розных рэлігій і за неверуючых, таму што Касцёл з'яўляецца сакрамэнтам збаўлення ўсяго свету, а мы праз гэтую малітву выконваем нашую місію паўсюднага святарства.
- Пакланенне святому Крыжу. Пасля заканчэння Літургіі Слова пачынаецца пакланенне святому Крыжу. Святар выходзіць перад алтар і адкрывае па чарзе часткі Крыжа, спяваючы: "Вось дрэва крыжа, на якім вісеў Збавіцель свету". Людзі адказваюць: "Хадземце з паклонам". Пасля адкрыцця Святога Крыжа усе падыходзяць да яго, каб пацалаваць. У гэты асаблівы дзень вернікі стаюць на калені перад крыжом.
- Абрад святое Камуніі. Літургія вядзе нас ад крыжа да Эўхарыстыі. Імкнецца нам праз гэта паказаць тое, што існуе цесная сувязь паміж ахвярай крыжа і ахвярай алтара – Святая Камунія, якую мы прымаем з дароў кансэкраваных падчас Імшы Вячэры Пана з Вялікага Чацвярга з'яўляецца нашай ежай дзеля жыцця вечнага. З'яўляецца таксама Плёнам, які даспеў на Дрэве Крыжа, на дрэве новага і несмяротнага жыцця. Пасля словаў "Вось Божы Баранак…" святар паказвае нам ужо не дрэва і знак, але сапраўднае Цела Хрыста. Мы прымаем Яго, таму што толькі Ён дае сапраўднае і поўнае жыццё.
- Працэсія да "Божага гробу" Пасля святой Камуніі, Найсвяцейшы Сакрамэнт пераносіцца ў прыгожа аздобленую сімвалічную грабніцу. Затым пачынаецца адарацыя, якая будзе доўжыцца да Пасхальнае вігіліі.
